We moeten langer werken, dat staat vast. De pensioenleeftijd zal tegen 2030 zonder twijfel opgetrokken zijn tot de leeftijd van 67 jaar of ouder. Uit een enquête van Jobat blijkt dat de Belg zich bewust is van het feit dat er maatregelen moeten getroffen worden om ons land weer financieel gezond te maken. Een meerderheid vindt het verhogen van de pensioenleeftijd hierdoor onvermijdelijk. Nochtans zegt tweederde van de bevraagde Belgen nog steeds vroeger te willen stoppen met werken dan de pensioengerechtigde leeftijd. Opmerkelijk is dat slechts één op zes vindt dat de overheid voldoende maatregelen neemt om langer werken te stimuleren.
Een opiniestuk uit De Morgen van Tanja Verheyden (VUB) en Bob Vermeir (VRT) vertelt over de carrière van Jos, een fictieve persoon. Zijn verhaal is een mooie schets van de huidige realiteit en geeft de dagdagelijkse bekommernissen van onze samenleving weer. Enkele quotes die opvallen:
“Employability, inzetbaarheid, wordt (nog) belangrijker dan jobzekerheid”
“De inhoud van de job en de combinatie met zijn gezin zijn belangrijker dan het ongebreidelde streven naar status”
“Geen enkele werkgever kan nog de waterdichte garantie geven op een levenslang contract. Inzetbaar blijven is de opdracht voor elke werknemer”
Inzetbaarheid en work-life balans zijn begrippen die niet meer weg te denken zijn uit het huidige HR jargon. We moeten ons als werknemer bewust zijn dat we inzetbaar moeten blijven. En dat niet alleen… Als we langer gaan werken, moet het ook nog leuk en haalbaar blijven, toch? Streven naar lange en leuke loopbanen is de essentie. Fons Leroy van VDAB sprak over Enjoyability in zijn lezing bij L&D talks, wat aangeeft dat enkel employability niet genoeg is. De goesting om te werken is een voorwaarde die vervuld moet zijn, opdat we langer aan de slag willen gaan op de werkvloer. Deze verantwoordelijkheid ligt bij de overheid, de werkgever én de werknemer.
Hoe kunnen we dit nu verwezenlijken? Er moet ruimte gemaakt worden voor regelmogelijkheden en autonomie en er moeten meer leerkansen zijn voor jong en oud. Het is logisch dat het na jaren van conditionering ‘doen wat de baas zegt’, niet eenvoudig is om van de ene op de andere dag op het werk zelfsturend te zijn. Een eerste stap kan zijn om de drempel, om zelf de job te boetseren, te verlagen of zoals de opinie uit De Morgen ook concludeert: “Wie zijn job zelf kan invullen, voelt meer goesting om langer te werken”.
Jobcraften laat u toe om de bestaande functies te boetseren op maat van uw medewerkers. Dit boetseren zorgt er bijvoorbeeld voor dat minder mooie taken mooier worden en aangenamer. De kleine aanpassingen liggen in de handen van de werknemer zelf, zonder de doelstellingen uit het oog te verliezen of collega’s te benadelen. De nadruk ligt dus op hoe individuen, voor zichzelf en door zichzelf, een meer motiverende werksituatie kunnen creëren.
Teamcraften is een manier om het werk georganiseerd en gestructureerd te houden ondanks alle veranderingen en ‘Het nieuwe werken’. Het helpt je als team de taken flexibel en zinvol te verdelen, zonder uit het oog te verliezen wat de talenten en noden binnen uw team zijn. Het komt er in feite op neer de werknemers en teams zelf verantwoordelijkheid te geven over taken en projecten zonder dat de doelstellingen in het gedrang komen. Door die inspraak en regelmogelijkheid kunnen mensen zelf hun job boetseren rekening houdend met de eigen behoeften en noden. De rol van de leidinggevende verschuift stapsgewijs naar het coachen van zelfsturende teams. Als gevolg stijgt de inzetbaarheid, motivatie en tevredenheid én daalt het verzuim. Kortom, er wordt meer ‘goesting’ gecreëerd en de inzetbaarheid stijgt.
Meer info over jobcrafting vindt u bij Dynamo.
En wie weet… dat bij de volgende bevraging meer Belgen willen werken tot de pensioengerechtigde leeftijd!